JAK SOBIE ORGANIZUJEMY CZAS PODCZAS CHOROBY DZIECKA?

Moje dziecko od pierwszego września ruszyło pełną parą do przedszkola. Zaczęliśmy odważnie, bez godzin adaptacyjnych, bez płaczu i zgrzytu. Zapowiadało się bajkowo. Po tygodniu nagle telefon od Pani przedszkolanki z informacją, że Wojtaszek ma gorączkę i , że proszą go odebrać z placówki. Sezon chorobowy welcome! Jak zatem sobie organizujemy czas i zabawy na okres niedyspozycji? W końcu dziecię się przyzwyczaiło, że przez 8 godzin ma zapewnione atrakcje, rozrywkę a także różne zabawy i prelekcje. Ano układamy puzzle:)  Koniecznie z autami w roli głównej!

W czasie choroby czas spędzamy:
a) w domu,
b)razem:-)
c) raczej bez możliwości wyjścia na dwór, więc mamy ograniczone pole do manewru.
Dziecko szybko się nudzi, markotnieje i staje się marudne i markotne.
Wojtuś od niedawna odkrył w sobie kolejną pasję, stał się maniakiem układanek. Do tej pory leżały zakurzone na górnej półce. Więc kiedy jakiś czas temu wpadły w jego łapki, spędziliśmy ponad dwie godziny na dopasowywaniu kolejnych elementów. Nawet nie wiem kiedy ten czas zleciał! Puzzle w wersji 3 plus są teraz pożądane. Najlepiej gdyby były z motywem aut, od biedy z bohaterami bajek Strażak Sam lub Bob Budowniczy.

I tak w kółko...

Od wschodu do zachodu słońca;) Oby do końca choroby i wracamy do przedszkola<3
Co daje układanie puzzli przez takiego brzdąca? Myślałam, że nic, ale nie, otóż wycofuję się z tego, stwierdzam, że układanki:

uczą cierpliwości! początki były beznadziejne, a teraz Wojatszek sam sobie wybiera obrazek i go składa od A do Z.

pobudzają mózg, a także trenują pamięć - nie zapomnijcie o mamie!-znam każdy element jak własna kieszeń^^

ćwiczą precyzję oraz logiczne myślenie (trzeba dopasować oko do oka, buzia nie pasuje;)) 

dziecko uczy i kojarzy rozpoznawanie kształtów, które trzeba ze sobą spasować. 

to również nasz czas spędzony razem.

Macie jakieś metody jak bawić się z chorowitkiem? A jeśli tak, to co robicie, jakie zabawy u Was rządzą? Czekam na Wasze komentarze, buziolki:*