TO JUŻ 6 MIESIĘCY! W TELEGRAFICZNYM SKRÓCIE O PEŁZANIU, WKŁADANIU SOBIE STOPY DO BUZI ORAZ O PIERWSZYM POBYCIE NA BASENIE MAŁEGO BOBASA

To już pół roku:) Ale ten czas leci, dopiero przyjechał do domu taki maluszek, a już mi urosło kawał chłopa. Nie dość, że rośnie jak szalony, to każdego dnia czymś mnie zaskakuje. Najpierw niby, leżąc na brzuszku, przesuwał się ostrożnie w lewo lub w prawo, teraz maszeruje po całym pokoju i pilnuję łobuza z oczami dookoła głowy. Chwila nieuwagi i guz gotowy...

Specjalnie na tę okazję, odszukałam różowego smoczka, którego gdzieś, ktoś zaplątał, a z którym mąż zrobił krasnalowi pierwsze zdjęcia po powrocie ze szpitala. Jak widać, moniu się...skurczył;) Zdjęcia, porównujące tą samą istotkę po takim czasie są niezwykle wzruszające dla mamy. Dziecko nam rośnie, baa... duże chłopisko się szykuje.

Bujaczek tez nam się tak jak by...zmniejszył:) O ubranka nie wspomnę, lecimy z kolejnymi rozmiarami jak szaleni. Teraz weszliśmy w ciuszki na długość 80, waga lekko przyhamowała, zatrzymaliśmy się na 8300 gramów i moje ręce bardzo się z tego cieszą. Noszenie takiego bąbla na rękach to nie lada gimnastyka, zarówno dla ramion jak i dla kręgosłupa. Dlatego w trakcie szalejących upałów zaliczyliśmy z bąblem pierwszy raz kryty basen. Niestety na kąpiele w brodziku jest jeszcze za wcześnie, po pół godziny dziecko było zmęczone i znudzone. Za kilka tygodni spróbujemy powtórzć rodzinne wyjście na pływalnię. 

Czy wiecie, że najpyszniejsza jest własna noga? Tak, tak Wojtuś w końcu zasmakował się w paluszkach i swojej stopce. Codziennie ją wkłada do buzi, a przy tym głośna gaworzy i się śmieje. Mamy ubaw po pachy, chociaż nie zawsze jest tak pięknie, zdarzają się również gorsze momenty. Zębiska cały czas o sobie przypominają, mamy okres marudzenia, płaczu i grymaszenia. 

Wielkimi krokami przygotowujemy się chrztu, jak nasz model wypadł na uroczystości przeczytacie juz za miesiąc, buziaki =*